Engram VII - Impuls

Dwie płaszczyzny koloru magenty i cynobru rywalizują ze sobą. Obraz malowany był przy zmierzchu słońca, kiedy można najdokładniej dostrzec różnice waloru, półtony i cienie. Gradacja koloru i waloru. Wtedy dwie barwy zlewają się w jedną płaszczyznę, a krawędzie zacierają się. Granica widzialności jest miarą styku, wartością gradacji waloru dwóch odrębnych barw. W punkcie, gdzie schodzą się płaszczyzny, pojawia się promień, źródło światła, impuls. Jego siła przecina płaszczyznę i oddziałuje – dominuje, stając się głównym elementem kompozycji. Dzięki pojawieniu się tego akcentu, Engram nabiera treści i kształtu. Impuls to siła poruszająca, kreująca, promieniująca. Impuls przenika. Przenika też kolor, przenosi swój ładunek i miesza się z innym pigmentem, tworzy nowy kolor, nową przestrzeń rzeczywistą i iluzoryczną – fantasmagoryczną. Kolor wytycza umowne granice płaszczyzn. Granice rozpoznawalności, rozgraniczenie barwy i waloru. Gdzie zmienia się obszar, który możemy nazwać innym kolorem? Jak nazwać to, co trudno zobaczyć, kiedy kolor wibruje.