Iga Święcicka (1967) - malarka, doktor sztuki. Ukończyła studia w Instytucie Sztuk Pięknych UJK w Kielcach, w pracowni malarstwa prof. Ewy Pełki oraz prof. Urszuli Ślusarczyk. Przewód doktorski zrealizowała pod kierunkiem prof. Ryszarda Ługowskiego. Mieszka i tworzy w Warszawie. Autorka pojęcia Forma Wewnętrzna oraz Forma Aktywna. Prowadzi działalność artystyczną, wystawienniczą i kuratorską. Autorka ponad 20 wystaw indywidualnych oraz 50 zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Włoszech, Argentynie, Kanadzie, USA, Ukrainie. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Współpracowała z Fundacją Pionowy Wymiar Kultury oraz UMK w Toruniu. Uczestniczyła w konferencjach i panelach dyskusyjnych, brała udział w Międzynarodowej Konferencji „Homo Spiritualis XX, XXI w.” - Collegium Maius UMK Toruń. Porusza się w obszarze sztuki konceptualnej. Tworzy własne koncepcje teoretyczne i założenia ideowe. Jej strategia twórcza zakłada, że sztuka wynika z potrzeby wewnętrznej. Obrazy jej autorstwa są malarskim haiku, zwięzłym językiem informacji. Nie są wizją symbolu, a raczej synonimami słów i pojęć. Punktem wyjścia jest kanon i rama, najprostsze figury geometryczne. Autorka przestrzeń buduje w głąb, nazywając ją formą wewnętrzną, obrazem pamięci - Engramem. Malarstwo traktuje jak ekspresję poznawania. Szukając tej właściwej formy, posługuje się własnym paradygmatem, alfabetem kształtu i barwy, wyraża treści wypowiedziane wcześniej prozą. O swojej twórczości mówi: „recepturą dla mojej sztuki jest tradycja, klasyka formy, a przyprawą emocja”.