Engram III - Dystans

Płótno podzielone jest dwiema płaszczyznami, przecinając je niemal na wysokości przekątnej. Pierwsza z nich dominuje barwą kobaltu i zajmuje dolną przestrzeń obrazu. Górna cześć kompozycji to powierzchnia zieleni chromowej. Obie płaszczyzny oddziela wąska smuga fioletu, mocno rozbielonego. Jasny, neutralny pastel równoważy zestawienie cięższych kolor w, amortyzuje ich oddziaływanie. Zbliżenie, zderzenie, oddziaływanie. Proporcje barwy równoważą kompozycję ukośną, działają na siebie wzajemnie, uzupełniają się, dopełniają, ulegają przemianie. Jasne pole równoważy dwie płaszczyzny, jednocześnie oświetla, stwarza dystans koloru i waloru. Mocny gradient waloru tworzy światło, odbija się. Engram przedstawia duży kontrast - przeciwność i jednocześnie dystans. Granicą jest neutralność – komfort. Paradoksalnie na granicy pojawiają się nowe zjawiska. Dystans jest konstruktywny, stwarza możliwości.